Slaap lekker lief nichtje

Patros Fibros

 Er was eens een klein kaboutertje,
 Ze stond heel lang heel stil in de tuin.
 Ze was na al dat gespeel,
 En al dat geklauter,
 Toch zo moe.

 In de tuin bij ome Hammie,
 Stond een bed van bloemen.
 Ze was zo blij,
 Dat ze het bed welterusten kon zoenen.

 Alle kindertjes doen kabouter Rowena na,
 Met haar is het altijd raak.
 Maar wat komt er in de oogjes van het kaboutertje?
 Het zand van neef Jan Vaak.

 'Lekker slapen lief nichtje,
 Droom maar zacht,
 En droom maar vaak.
 Ik zorg morgen wel,
 Dat ik je zachtjes wakker maak.'