«»
We hebben geleerd om met de leegte om te gaan, maar elk jaar in december overvalt het me toch
Weer de afwezigheid van al onze dierbaren
Het is niet dat ik bewust een plek aanwijs die niet gevuld is, het is een gevoel vanuit mijn hart
Tranen, omdat de decembermaand met zoveel licht, gezelligheid de afwezigheid beschijnt en weer pijnlijk duidelijk maakt dat degene nooit meer aanwezig zal zijn
Tranen mogen er zijn met kerstmis de sterren zien stralen het kaarslicht aanvaarden en groetjes naar de hemel blazen.
Pap
Kon ik maar even bij je zijn, gewoon zomaar heel evenWe hebben geleerd om met de leegte om te gaan, maar elk jaar in december overvalt het me toch
Weer de afwezigheid van al onze dierbaren
Het is niet dat ik bewust een plek aanwijs die niet gevuld is, het is een gevoel vanuit mijn hart
Tranen, omdat de decembermaand met zoveel licht, gezelligheid de afwezigheid beschijnt en weer pijnlijk duidelijk maakt dat degene nooit meer aanwezig zal zijn
Tranen mogen er zijn met kerstmis de sterren zien stralen het kaarslicht aanvaarden en groetjes naar de hemel blazen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Wilma van EikenhorstActief sinds: 18-05-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Pap’ van Wilma van Eikenhorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Kerstgedichten (algemeen)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|