INLOGGEN
«»

Pap

Kon ik maar even bij je zijn, gewoon zomaar heel even
We hebben geleerd om met de leegte om te gaan, maar elk jaar in december overvalt het me toch
Weer de afwezigheid van al onze dierbaren
Het is niet dat ik bewust een plek aanwijs die niet gevuld is, het is een gevoel vanuit mijn hart
Tranen, omdat de decembermaand met zoveel licht, gezelligheid de afwezigheid beschijnt en weer pijnlijk duidelijk maakt dat degene nooit meer aanwezig zal zijn
Tranen mogen er zijn met kerstmis de sterren zien stralen het kaarslicht aanvaarden en groetjes naar de hemel blazen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-03-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Wilma van Eikenhorst
Actief sinds: 18-05-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Pap’ van Wilma van Eikenhorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.