INLOGGEN
«»

Maria en de doornen

MARIA EN DE DOORNEN

Toen Maria ging
Door een woud van doornen
Haar gemoed vol liefde en smart
Drukte ze het kindje
Liefdevol tegen haar hart

De doornen weigerden
Om hen te verwonden
Ze raakten vervuld van liefde
Door de aanblik van het kind
En de tranen van de moeder

De doornen verschoten ervan
En begonnen plots te bloeien
Ze brachten rozen voort
Ze leefden helemaal op
Zoiets was niet eerder gebeurd

Zelfs de scherpste doornen
Laten hun hardheid varen
Worden minder meedogenloos
En overmand door liefde
Door de moeder en haar kind

Er is nog hoop
Elk einde is een nieuw begin
Een volgende voetstap
In de reis door de oneindigheid
Alleen de liefde leeft

(gebaseerd op het volkslied "Maria durch ein Dornwald ging" uit de 19e eeuw)

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 23-12-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Maria en de doornen ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.