Verdwijnende tradities
Begrijpen doe ik het wél:
postzegels zijn beslist wel duur
Hoewel speciaal verstrekt, áu
in de portemonnee... zo zuur.
Verwelkomen mocht ik minder
kaarten, zoals van heel trouwe
klanten Je vraagt je af: ziek of
veel teveel moeten versturen?
Meestentijds weet men van wanten.
De economie trekt weer aan, maar
verminderd is best het opleuken van
huizen
Opnieuw verdwijnt geleidelijk een
aardige traditie of heeft men geen
zin in achteraf kuisen?
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-12-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verdwijnende tradities’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.