INLOGGEN
«»

Opeens gaat de bel

Opeens gaat de bel

Het is vriezend koud buiten
De rijp zet zich af op de ruiten
Gordijnen worden dicht gedaan
Stil blijft ze nog even staan
In de straat brandt vrolijk licht
Even doet ze haar ogen dicht
Ze denkt terug aan een andere tijd
En weet dat ze straks weer lijdt
Een week voorbij, niemand geweest
De aandacht mist ze nog het meest
Haar tweede Kerst weer heel alleen
Geen bekende mensen om haar heen
In haar hoofd klinkt een zachte stem
De troostende woorden zijn van Hem
Kom tot Mij met je verdriet en pijn
Ik wil zo graag je Trooster zijn
Ik zie je pijn en je eenzaamheid
Ik geef je troost op de juiste tijd
De bel gaat, daar staan de overburen
Men had haar voor ‘t raam staan turen
Mogen we vanavond bij u binnen komen
We hebben wijn en eten meegenomen
Haar ogen stralen en schitteren weer
Met dankbaar hart dankt ze haar Heer

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 23-12-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Gertjan van der Kraan
Actief sinds: 31-10-2014Informatie bij het gedicht:

Aandacht voor de eenzame medemens. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Opeens gaat de bel’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.