Mijn onrust zoekt in december doel
December maakt zich van de
jaargang los, maar kwade
trouw is niet aan de orde.
De vraag wat geweest is of
zal worden gloeit na als een
rode blos.
Er daalt een blad naar het
afwachtend mos, omdat hier
en daar het loof verdorde.
Na december gaan de trossen
los op de vlucht gejaagd
door de oude woeste horde.
Er komt in mij een vreemd
soort onbehagen. Een diep
in mij knagend gevoel. Dat
de poort opent naar nieuwe
vragen. Mijn onrust zoekt in
december doel.
Maar in de schaduw van het
oude jaar verlang ik naar
december's lichte dagen.
Antwoorden liggen nu niet
klaar; december laat nog
heel wat vragen.
December lichtjes in een
donker bos. Schaduw houdt
mij niet gevangen. Ik richt
mij op vanuit het mos. Het
nieuwe jaar doet mij verlangen.
Onder een dennenboom houd ik
stand; hoewel wat groen reeds in
mij verdorde. Ver verwijderd van
het vijandig land ben ik niet bang
voor de oude woeste horde.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-12-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)
Informatie bij het gedicht
Schrijver: Willem B. Tijssen
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mijn onrust zoekt in december doel’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.