INLOGGEN
«»

hoe dood het witte was

we liepen in het wit
spraken zonder woorden
schreven zonder inkt
de tijd stond stil

ik raakte je
er viel een schaduw
uit je antwoord
in stilte op de grond

opeens is er die lach
die op minuten jaagt
de uren vraagt wat
langer te gaan duren

dan stroomt het bloed
en tintelt weer het leven
vergeten we voor even
hoe dood het witte was

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 10-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘hoe dood het witte was’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.