INLOGGEN
«»

je zwavelstokken handen

samen in de sneeuw
je zwavelstokken handen
kou maakt alles zo alleen

een vuurtje, maar de
vlam wil weer niet branden
ik kijk je aan

de droom zit in je ogen
een wereld vol gemak
een huis dat meer dan alles had

toch zijn je vingers
wit bevroren, je hart steenkoud
en er is niemand om je te bekoren

geef mij wat licht
een vonk die warmte kan ontsteken
ja, kom en zwicht

er is nog liefde
om te kennen al is het even wennen
mijn handen raken eindelijk je gezicht

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘je zwavelstokken handen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.