INLOGGEN
«»

Wintersprookje

 op een sneeuwige en koude kerst avond
 ziet een man iets liefdevols gebeuren
 terwijl hij door het park loopt met zijn hond

 hij ziet twee erg verliefde mensen zitten
 heel romantisch op een bankje met z’n twee
 dicht en knus tegen elkaar aan terwijl er
 sneeuwvlokjes vallen als een bloemenzee

 ze kijken verliefd in elkanders ogen
 beide hartjes gaan sneller slaan
 als zij hem vraagt haar iets te beloven

 wil je voor de rest van je leven de mijne zijn
 jij die zo goed begrijpt wie ik ben
 en me daardoor laat voelen zo gelukkig en fijn
 echt je bent de liefste die ik ken

 bij hem gaat nu over zijn wangen een traan
 hij beloofd haar zijn eeuwige trouw
 en fluistert zacht, jou laat ik nooit meer gaan
 want jij bent het, waar ik van houw

 ze kussen elkaar teder en zacht en pakken elkaars hand
 samen lopen ze gelukkig door de sneeuw naar huis
 zodat we nu bij het einde van dit wintersprookje zijn beland

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-03-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Anony
Actief sinds: 15-03-2014Informatie bij het gedicht:

...niks zomaar...zat in mijn hoofd.. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wintersprookje’ van Anony zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.