Mijn zwarte sprookje
ben overgegaan op dromen
van kobolden en gnomen
de wereld gaat toch naar de maan
de groene spirit
staat in bijna ieder huis
met engelenhaar behangen
maar hun wortels
blijven duurzaam thuis
in aardse grond gevangen
de mensen zingen
kerst en vrede
doen toch vaak heel andere dingen
ieder jaar wordt weer
het kind geboren
zijn boodschap gaat altijd verloren
ik droom mijn zwarte sprookje
van de smidse en het helse vuur
wacht wel op de knallen van het eerste uur
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
24/12/2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mijn zwarte sprookje’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.