INLOGGEN
«»

Mijn zwarte sprookje

 ben overgegaan op dromen
 van kobolden en gnomen
 de wereld gaat toch naar de maan

 de groene spirit
 staat in bijna ieder huis
 met engelenhaar behangen

 maar hun wortels
 blijven duurzaam thuis
 in aardse grond gevangen

 de mensen zingen
 kerst en vrede
 doen toch vaak heel andere dingen

 ieder jaar wordt weer
 het kind geboren
 zijn boodschap gaat altijd verloren

 ik droom mijn zwarte sprookje
 van de smidse en het helse vuur
 wacht wel op de knallen van het eerste uur

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

24/12/2012 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mijn zwarte sprookje’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.