INLOGGEN
«»

Het sterven te zien doven

 ik weet
 dat ik de kogel
 niet meer kan ontlopen

 ben gewikt en gewogen
 goed bevonden voor het kerstdiner
 heb alleen de bruine ogen van een ree

 ik kijk ze aan
 zie ze staan in twijfeling
 weet mezelf een dartel ding

 zal onschuldig
 naar de bosrand wijken
 ze lijken doelloos weg te kijken

 maar komen in het donker terug
 om niet het sterven te zien doven
 in mijn jong reebruine ogen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

16/11/2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het sterven te zien doven’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.