Zwavelstokken in je handen
samen in de sneeuw
zwavelstokken in je handen
kou maakt alles zo alleen
een vuurtje maar de
vlam wil weer niet branden
ik kijk je aan
de droom zit in je ogen
een wereld vol gemak
een huis dat meer dan alles had
toch zijn je vingers
wit bevroren je hart steenkoud
en er is niemand om je te bekoren
geef mij wat licht
een vonk die warmte kan ontsteken
ja kom en zwicht
er is nog liefde
om te kennen al is het even wennen
mijn handen raken eindelijk je gezicht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
29/11/2011
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zwavelstokken in je handen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.