«»
Hij was zo'n man
Op wiens kop het altijd regende
Niet alleen als hij buitenkwam
Maar zelfs binnenshuis
En dat komt maar zelden voor
Dat is haast een unicum
Als hij op de bank zat
Regende het voortdurend
En zonder pauze
Stortregens op zijn kop
Hij was altijd zeiknat en doorweekt
Hij raakte chronisch verkouden
Hij werd er niet vrolijk van
Hij had eveneens last
Van andersoortige neerslachtigheid
Als hij in bed lag bijvoorbeeld
Met zijn hoofd onder de dekens
Dan stak er steevast
Een hevige sneeuwstorm op
Zijn bed sneeuwde volledig onder
En als hij pech had
En dat had hij altijd
Dan kon de brandweer
Hem de volgende dag weer uitgraven
Als hij stond te koken in de keuken
Had hij last van donkere buien
Het werd pikzwart boven zijn hoofd
Hagelstenen zo groot als golfballen
Sloegen gaten in zijn kop
De pannen kwamen onder water te staan
De winterse neerslag maakte
Van elke maaltijd een puinhoop
En op den duur begon hij te lijden
Aan een ernstig vitaminetekort
Meneer De Bruin was een man
Hij was een bijzonder geval
Hij was een rariteit
Hij was een gewild studieobject
De meteorologen en de psychiaters
Braken zich het hoofd over hem
Na verloop van enige jaren
Loste het probleem zichzelf op
Door al die chronische nattigheid
Loste meneer De Bruin op
Als een klontje kristalsuiker
In een kopje warme koffie
En weg was hij
Hij is niet meer gezien
Men is hem al vergeten
Behalve ik misschien
Regen op zijn kop
REGEN OP ZIJN KOPHij was zo'n man
Op wiens kop het altijd regende
Niet alleen als hij buitenkwam
Maar zelfs binnenshuis
En dat komt maar zelden voor
Dat is haast een unicum
Als hij op de bank zat
Regende het voortdurend
En zonder pauze
Stortregens op zijn kop
Hij was altijd zeiknat en doorweekt
Hij raakte chronisch verkouden
Hij werd er niet vrolijk van
Hij had eveneens last
Van andersoortige neerslachtigheid
Als hij in bed lag bijvoorbeeld
Met zijn hoofd onder de dekens
Dan stak er steevast
Een hevige sneeuwstorm op
Zijn bed sneeuwde volledig onder
En als hij pech had
En dat had hij altijd
Dan kon de brandweer
Hem de volgende dag weer uitgraven
Als hij stond te koken in de keuken
Had hij last van donkere buien
Het werd pikzwart boven zijn hoofd
Hagelstenen zo groot als golfballen
Sloegen gaten in zijn kop
De pannen kwamen onder water te staan
De winterse neerslag maakte
Van elke maaltijd een puinhoop
En op den duur begon hij te lijden
Aan een ernstig vitaminetekort
Meneer De Bruin was een man
Hij was een bijzonder geval
Hij was een rariteit
Hij was een gewild studieobject
De meteorologen en de psychiaters
Braken zich het hoofd over hem
Na verloop van enige jaren
Loste het probleem zichzelf op
Door al die chronische nattigheid
Loste meneer De Bruin op
Als een klontje kristalsuiker
In een kopje warme koffie
En weg was hij
Hij is niet meer gezien
Men is hem al vergeten
Behalve ik misschien
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 03-03-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Vincent OostrijckActief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Regen op zijn kop ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.