INLOGGEN
«»

Standbeeld & voetstuk

STANDBEELD & VOETSTUK

De uitermate bescheiden man
Had men een statig standbeeld beloofd
En daar zou hij ze aan houden

Een mooi beeld van zijn edele gestalte
Als erkenning voor bewezen diensten
Als symbool voor algehele bewondering

Doordat hij extreem bescheiden was
Stelde hij geen al te hoge eisen aan het beeld
Het hoefde niet van goud of platina te zijn
Of megalomaan groot ofzo

Van massief brons en op ware grootte
Dat was meer dan toereikend voor hem
En gemaakt door een degelijke kunstenaar
Jammer dat Rodin in 1917 was overleden

Niet dat hij zich op een voetstuk liet plaatsen
Nee hoor, dat moet u niet denken
Hij had trouwens wel zelf geprobeerd
Om op zo'n voetstuk te klauteren

Hij klom erop om van het uitzicht te genieten
En neer te kunnen kijken op de lui beneden
Toen hebben ze hem er weer vanaf getrokken
En vervolgens geplaatst in een kliniek

Daar verbleef hij een aantal jaren
Op de gesloten en bewaakte afdeling
Geheel vrijwillig en tandenknarsend
Maar het gaat hem nu weer goed

Hij wacht geduldig op zijn bronzen standbeeld
En hopelijk wordt het dan gepositioneerd
In het centrum van deze grote stad
Waar iedereen hem kan bewonderen

Misschien
Misschien
Misschien
Hij verheugt zich al bij de gedachte

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 24-02-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Standbeeld & voetstuk’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.