INLOGGEN
«»

Een vogel gevlogen

Een vogel gevlogen

Hij is nu vijf en twintig jaar, de oudste zoon,
hij gaat trouwen, het klinkt zo heel gewoon.
Je hebt van alles met hem meegemaakt
Veel dingen hebben mij in 't hart geraakt.
Afwisselend waren het blijde en droeve dagen
Maar over het algemeen mogen we niet klagen.
Ik denk nog aan de dag, dat hij is geboren,
Niets kon mij toen nog meer bekoren,
Dan dat roze kleintje ventje in het ledikant
Uren keek ik vol verwond 'ring over de rand.
Ik zag hem groeien; mijn roze kleine vent,
En vroeg mij af wanneer hij mij herkent.
Hij gaat nu trouwen en is een volwassen man,
Die hopelijk nooit buiten zijn bruidje kan.
Wie weet zal hij ook eens vader zijn,
Van een zoon of dochter zo teer en klein.
Oh God, denk ik, blijf voor hem zorgen
Deze dag en de dag van morgen.
Dat hij ook zijn doel in het leven mag verstaan.
Om zijn levensweg met u te gaan.
Wanneer er dan verdriet komt in zijn leven
Hij mag weten dat u hem en zijn vrouw de kracht zal geven.
Kracht om met U door te gaan.
Zodat zij niet eenzaam in het leven zullen staan.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-08-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Gertjan van der Kraan
Actief sinds: 31-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een vogel gevlogen’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.