De triangelaar
DE TRIANGELAAR
"Mag ik in uw band spelen ?
Helaas ben ik niet muzikaal
Maar wel enorm enthousiast
En ik wil zo graag"
Muzikaliteit was gelukkig geen vereiste
Ik kon niet zingen
Ik kon geen instrument bespelen
Maar dat hinderde niet
Ik werd de man van de triangel
De triangelaar
Of triangelierer
Wat u wilt
We speelden vol overtuiging
Met een oorverdovend lawaai
Gedreven door pure geestdrift
Veroverden wij elke zaal
Ik speelde als een bezetene
Alsof mijn leven ervan af hing
Ik ramde hard op mijn triangel
Hij vloog voortdurend door de zaal
We speelden lange improvisaties
We speelden geen liedjes
Je kon geen melodie ontwaren
Want die was er niet
We brachten chaos en destructie
We maakten geen muziek maar wel kabaal
Ik leefde steeds als in een droom
Maar toen was het sprookje uit
Het bestaan van een muzikant is grillig
De triangel was niet langer modieus
Ik werd schaamteloos vervangen
Door een gozer met een alpenhoorn
Ik speel nu fijn in mijn eigen huis
Als er niemand anders thuis is
En ik het rijk heb voor mij alleen
Vliegt de triangel door de kamer
U hoeft zich geen zorgen te maken
Ik vermaak mij prima
De inboedelverzekering dekt de schade
En mijn vrouw is inmiddels aan mij gewend
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-08-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De triangelaar’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.