Niets aan

Ron Dietvorst

Je rood je mond
met kersenrood
ik wil mijn tong laten wippen
tussen jouw cerise lippen

deze wittekop is verheugd
want hij leest de ondeugd
zo onder de twee zwarte bogen
in jouw twinkelende ogen

ik zal aandoen mijn beste jas
en mijn mooie Windsorknoopdas
ik zie je na vijven goed en wel
draag daarbij alleen maar je eigen vel

let maar op het uur
en warm je aan het vuur
strek je uit op het vel van de lijger
dan kom ik straks als een tijger.


Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 04-05-2019

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Niets aan’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.