Struweel
Hij zat met zijn achterdeel
in het zachtgeel
struweel
en zag een juweel
van een vrouw
in het blauw
en hij dacht wauw
ik lust jou rauw
zover kwam het niet
hij kon haar geen biet
schelen ze zong een lied
en verdween in het riet.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-01-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Struweel’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.