Kindergedachten

Ron Dietvorst

Het kind lag lui in het gras
en kalligrafeerde de wolken
tijdens hun statige pavane, of danspas
in gedachten vormde hij
gezichten, tronies, maskers, een mombakkes
keer op keer, rij op rij
op de frisse bries
dreven cirrus en cumulus
lui door het decor op zijn Fries
van wit, vuil grijs tot zwart
liet het jong ze vliegen naar Bolsward
tovenaars, schimmels, een clown, een eenhoorn
tot ze oplosten of zich prikten aan de duindoorn
maar tot slot, het joch van de veefokker
trok op zijn knickerbocker
rende naar huis en negeerde de twee grieten
want het was intussen stevig aan het gieten
tovenaars magiërs eenhoorns en wat al
waren onderhevig geworden aan verval
en plensden het jongetje door en doornat
en hij moest van moeders dan ook meteen in bad.