Geen aambeien

Ron Dietvorst

Hij besloot een borrel te nemen
nú profiteren, ja zeker
hij kon ze straks toch niet meenemen?
hier op deze brok aarde huurde je alles toch
je kon wel wat achterlaten, een joch, doch
waar je ook naartoe verhuist
al maakte je een vuist of een grote knuist
je komt aan in je blote kont
er staat niet eens een doopvont
moest ie trouwens toch niks van weten
van dat kouwe bad, maar snel vergeten
hij nam snel een borrel voor het te laat was
maar een enkel glas
of twee, de zon was toch al op, ergens
dat was net zo goed een plaats als nergens
hij lachte, iedereen in de hemel zo bloot als een ei
klonk niet zo slecht dan had je ook geen aambei.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 09-12-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Geen aambeien’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.