Steen
Ik dans
terwijl ik
mijn naam
in steen kerf.
Mijn naam
wordt eeuwig,
on-ontcijferbaar,
pure mystiek.
Archeologen zullen
mijn steen
onder de loep
leggen, belichten,
als tegen dan
de loep
nog bestaat,
of archeologen.
Misschien heb'k
te grote
ambities en is
een steen steen.
Je weet nooit,
zeg nooit nooit.
Alles kan,
het kan altijd.
Mijn naam
op die steen,
mijn nalatenschap,
beetje zielig.
Maar ach,
misschien ben'k
gewoon wel
erg gek.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-12-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
DichteresMetHoop (Actief sinds: 12-01-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Steen’ van DichteresMetHoop zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.