INLOGGEN
«»

Ik word oud

Nog jong van lichaam en van geest
ben ik met moeder uit eten geweest
In het bejaardenhuis terug
moest zij plassen en wel vlug
Zij snel de lift in zonder dralen
en ik voor haar de sleutel halen
Bij de baliejuffrouw vroeg ik even
mij de benodigde sleutel te geven
Meewarig las zij mij toen de les
“Er woont al iemand op dat adres”.
Ik ben veranderd door deze fout
en kijk in de spiegel: ik word oud.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 06-06-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Leo Ruitenburg
Actief sinds: 12-11-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ik word oud’ van Leo Ruitenburg zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.