Natrappen
Natrappen
Zijn gele trui geheel verweerd,
is juist uit Frankrijk t’ruggekeerd:
de winnaar van de laatste Tour -
maar ‘t is dus wel oktober!
Veel sportlui zijn niet al te slim,
maar dit was wel een héle klim,
zo zonder fans of ploegsoigneur,
de entourage sober.
‘De mannelijke tegenhanger van het domme blondje’,
zo leest hij in de pers, terwijl de wielerheld herstelt.
‘De grootste stommiteit, dat moge klaar zijn als een klontje,
sinds Jaap door eigen kogellagerspervuur werd geveld.
Van’t hele veld met voorsprong ‘t onnozelst, cru gesteld.’
Het treft hem als een trap onder ‘t tóch al zere kontje.
En dat terwijl - hij heeft het ze al honderd keer verteld -
hij enkel de beleefdheid had
te doen - noblesse oblige - wat
een winnaar doet, da’s nogal glad:
gewoon, een ererondje.
© Vin 2016
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-10-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vin (Actief sinds: 07-10-2016)
Informatie bij het gedicht
Blijf op de hoogte van mijn nieuwe maaksels, en meld u aan als volg(st)er op: https://plus.google.com/u/0/117643245043160016512 Of bezoek mijn site en geef hem een +1 op: https://sites.google.com/site/lightversevinkonings/
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Natrappen’ van Vin zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.