radiowekker
radiowekker
Het was vandaag een catastrofe.
Het is traditie geworden,
dat de wekker mij stilletjes laat ontwaken,
zodat ik met een diepe zucht
mijn armen kan strekken in de kamerlucht.
Vandaag schrok ik me rot
de wekker die luid zingend
mijn oren geweld aan deed.
Niet eens wakker
nam ik dat ding stevig beet.
Een klop op zijn kop
maar dat onding zijn volume liep
in een mum van tijd op het maximum.
Mijn man klaar wakker
de katten schrokken zich rot,
de buren dachten wellicht
dat we gek geworden waren.
Sorry maat, ik zag je graag
Je was een vriend van jaren
Met een krop in mijn keel
begon ik aan hem te resetten.
Ik kreeg wel technisch protest,
de digitale radio deed zijn best
Ik deed de rest.
Met wat geluk van zijn uithoudingsvermogen
kunnen we samen nog tien jaar verder.
Claire Vanfleteren ©
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-07-2016
Over deze dichter
Claire Vanfleteren (Actief sinds: 11-01-2014)
Informatie bij het gedicht
Normaal kom ik stilletjes wakker, nu was het een regelrechte foltering bij wijze van spreken
© Op dit gedicht 'radiowekker' van Claire Vanfleteren zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.