De zwerver

Dolf de Jong

Ik stond vanmorgen aan de Oude Maas
in de schaduw van twee bomen,
van mijn ochtendwandeling te bekomen.
Ik zag er niet zo florissant uit misschien
dat een voorbij wandelende dame
in mij een zwerver wilde zien.
Dit had ik aan mijn zelf te wijten,
ik noem u hier de feiten.

Ongewassen en ongeschoren
verscheen ik in het ochtend gloren
Een frisse neus dat was mijn wens
`k verwachtte om die tijd geen mens.
Ja en zeker niet zo`n nette dame.

Zij liep daar heel gezwind
en zo koket
was ook nog maar net uit bed
stak in `t voorbijgaan
haar neusje in de wind
als zag zij mij geheel niet staan.
Zij keurde mij geen blik waardig
en toch; zo vroeg, dan ben ik heus wel aardig.
DdJ.