De koeienwals

Dolf de Jong

Dacht ik met mijn koeiengedicht
een gedicht te hebben van gewicht.
over een stel muzikale koeien
die op de maat van de muziek met elkander stoeien.

Hoor ik daar heel vals
de tonen van de zwanenwals
terwijl daar in het zwanenmeer
zwanen dansen keer op keer.

Zo zie ik het voor mij gebeuren
een paar zwanen met elkander aan het sleuren
mens wat gaan die beesten tekeer
daar in dat zwanenmeer.

Aan de wal staan een paar koeien
vol afkeer beginnen die te loeien
en roepen aan elkaar
zien jullie dat gespartel daar.

Maar een koe net terug van een reis met de TCV
bekijkt het schouwspel heel tevree
hij roept de andere koeien tot de orde
ondanks dat de een voor de ander morde.

Hij overtuigde hen van de pracht
wat daar op het Zwanenmeer werd gebracht
hij stelde aan hen voor
kom zet ook eens jullie beste beentje voor.

De koeien kregen toen de smaak te pakken
en hielden op met hakketakken
en terwijl zij zich aan elkanders horens klampen
begonnen zij te rampestampen.

Zij loeiden daar bij van wanakoe tot tierelier
maar toen kwam er opeens een grote stier
die riep "He wat is dat voor `n gedoe,
gedragen jullie je eens als een nette koe.

Het zal jullie straks berouwen
houd toch je gemak en ga liggen herkauwen
zo is het van korte duur
of jullie melk die wordt zuur.

Ik wil jullie feestje niet verstoren
maar straks komt de slagroom uit de oren
en de boer krijgt van jullie elk
alleen nog maar een emmertje karnemelk."

DdJ.