INLOGGEN
«»

Een koffiekan verteld



Mijn koffiekan heeft slechts één oor
maar mankeert niets aan zijn gehoor
dat is voor een koffiekan heel normaal
en pruttelen doet hij in z`n eigen taal.

Ja als mijn koffiekan eens echt praten kon
zodat ik hem echt zou kunnen verstaan
zodat hij mij vertellen kon
waarmee hij is begaan.

Dat ene oor is groot genoeg om te luisteren
ja hij hoort mij zelfs fluisteren
maar met zijn tuit is hij betuttelt
zodat hij enkel heel zacht pruttelt.

Maar zijn pruttelen kon ik niet verstaan
ik ben toen naar een pruttelleraar gegaan
opdat hij mij de prutteltaal zou leren
zo kon het op een goede dag verkeren.

De koffiekan pruttelde in het schemerduister
ik zat naast de kachel en luister
ja beste mensen het is echt waar
opeens wordt ik een pruttelstemmetje gewaar.

Ik kan mijn eigen oren niet geloven
maar het gepruttel komt uit de tuit naar boven
dus luister ik naar wat hij mij te vertellen heeft
hij vertelt mij wat hij zo al heeft beleeft.

"Prut-prut een pottenbakker bracht mij tot leven
uit een klomp klei
heeft hij mij vorm gegeven
en gaf een oor,een deksel en een tuit aan mij.

"Zo" sprak toen die pottenbakker:
"Met de koffie die ik in jou maak
heb ik nooit meer last van Klaasvaak
en blijf ik altijd wakker.

Ik kan dan steeds blijven pottenbakken
zonder een uiltje te hoeven knappen."
Hij ging toen nooit meer naar zijn bed
ik heb toen alsmaar koffie voor hem gezet.

Maar eens op een dag is hij toch naar bed gegaan
maar hij is toen nooit meer opgestaan
heel zijn familie is toen gekomen
en hebben al zijn potten meegenomen.

Alleen mij lieten zij staan
zij keken mij eens kieskeurig aan
ik was helemaal bruin gebrand
en onder mijn deksel zat een vieze rand.

Jaren lang had ik koffie gezet
dus ik was erg vies en vet
een klein meisje van de buren
die bleef steeds maar naar mij turen.

Zij vond mij een leuke kan
en heeft mij gewassen met Spic en span
zij heeft mij toen in de servieskast gezet
samen met een theepot, nu dat was dolle pret.

Zij wilde gelijk met mij verkeren
maar ik moest dat eerst nog leren
al was ik dan al een oude pot
maar ja ik hield wel van die andere dot van een pot.

Maar ik had nog maar net aan de liefde geroken
toen liet men haar vallen en is zij gebroken
jaren heb ik toen eenzaam in die kast gestaan
en ben door een erfenis naar jou toe gegaan.

Jij hebt mij toen weer in ere hersteld
jij weet mijn aroma zo te waarderen
dat je zelfs de prutteltaal bent gaan leren
en daarom heb ik jou dit alles verteld.

Ik zal voor jouw weer de lekkerste koffie zetten
maar op één ding moet je letten
doe niet zo als mijn pottenbakker
ga op tijd naar bed en blijf niet altijd wakker

prut - prut - DdJ. prut - prut

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-01-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dolf de Jong
Actief sinds: 26-12-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een koffiekan verteld’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.