INLOGGEN
«»

De lavenkus


Een laaf uit Kaatsheuvel
die stond op een heuvel
hij keek in het rond
of dat ie misschien een lief laafje vond.

Toen zag hij opeens Laplopje staan
hij is direct naar haar toe gegaan
"Laplopje bij mij zijn veel ramen te zemen
reik mij je hand dan zal ik je mee naar mijn huisje nemen."

"Maar hee zeg Lampe,
wil jij mij slechts voor voor jouw ramen aan jou klampen
ik heb geen hekel aan die klus
maar ik heb ook een mond en die wenst een kus."

Lampe wist niet hoe hij het had
hier stond het laafje dat hij aanbad
terwijl `t bloed stroomde door zijn aderen
wilde hij haar met een smoesje benaderen.

Hij vatte toen Laplopje
bij haar schattige kopje,
zij hadden toen maling aan die klus,
en haar mond zocht de haar geboden kus.

Zij ging hiervoor op haar tenen staan
en drukt haar boezem tegen Lampe aan
had toen geen erg meer in ramen zemen
maar liet zich door Lampe hartstochtelijk nemen

DdJ.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-01-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dolf de Jong
Actief sinds: 26-12-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De lavenkus’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.