Ranar ridibunda of wel de Grote groene kikker

Dolf de Jong

Ik zag drie groene kikkers op een lelieblad
op ongeveer een meter uit de kant
die drie die hadden het zo`n beetje wel gehad
nadat zij op dat lelieblad waren beland.

Twee er van waren rond en dik
de derde was wat magertjes en had een sik
nieuwsgierig als dat ik was
sloop ik naderbij door het hoge gras.

Zo kon ik hen beter zien
en nog horen bovendien
de drie keken mij gelaten aan
en zagen mij het liefste gaan.


Ik ben maar een gewone Jer Modaal
maar toch spreek ik een beetje de kikkertaal
met één vinger wees ik een kikker aan
zeg kan jij mij verstaan?


De kikker kwaakte ja
maar dat doet geen ander mens jou na
wat hebben jullie alzo te doen gehad
waardoor jullie nu moeten rusten op dat lelieblad.

Het was van schaamte dat hij wat in één kromp
toen hij zei; wij doen niets anders dan plomp plomp
en zijn wij daarvan moe
dan zwemmen wij naar een lelieblaadje toe.


De tweede kikker vroeg heel verbaasd
wat is de wijsheid waar u naar aast?
als u ons kent dan weet u prompt
dat haast elke kikker alleen maar plompt.

Toen was `t dat ik aan het magere kikkertje vroeg
hoe hij zich de gehele dag gedroeg
ach meneer mijn naam is plomp
maar om te plompen ben ik veel te lomp..

Zo gaat alles zijn gang in de natuur
en goede raad is dan erg duur
daarom heb ik dat kikkertje maar niet laten weten
dat hij niet méér moest plompen maar wel méér moest eten.
Dd J.