Positiviteit

Marill Meijs

 vanmorgen weer vroeg present
 of het ooit went?

 vroeg opgestaan
 om op tijd naar mijn werk te gaan
 waar ik me aan stoor
 is me moeten haasten naar het kantoor

 eerst de kinderen wekken
 die het vanmorgen verrekken
 om ook maar een stap te zetten
 mam
 niemand zal erop letten
 dat mijn tanden niet zijn gepoetst

 aan het ontbijt
 ben ik al mijn aandacht kwijt
 het gaat op de "automatische piloot"
 mam
 doe niet zo idioot
 ver weg hoor ik het wel
 maar niet het gerinkel van de bel
 denkend aan straks
 ben ik thuis laks

 om bij de les te blijven
 ga ik even wat opschrijven
 wat ik straks zeker niet vergeten moet
 hoor ik nu een kind dat groet?
 mam
 ik ben naar school hoor
 tot later...........

 ..............later..........

 als ik over de gang loop
 hoor ik iemand lachen
 dat kan eigenlijk niet
 iedereen hoort aan het werk te zijn

 denkend aan dit gegeven
 waag ik me even
 in het kantoor

 het tafereel dat ik zie
 wekt woede, frustratie
 de woordenstroom die ik uit
 verstomt enkel geluid

 allen kijken me geschrokken aan
 waar komt dit opeens vandaan?

 zo kennen ze me niet
 mijn gedachten zijn ontremd
 gevoelens raken beklemd
 stom, dat niemand het niet ziet

 als ik zo woedend voor ze sta
 legt mijn liefste collega
 haar hand om me heen
 waardoor ik versteen
 zwijgend pakt ze een stoel
 ik snap wat je bedoelt
 zegt ze
 dan...........
 ............woede................
 ...........frustratie...........
 maar vooral moeheid
 dringen zich aan me op
 even zo'n chaos in mijn kop
 alle gevoelens wil ik kwijt

 het valt niet uit te leggen
 wat kan/wil ik ze zeggen

 zegt iemand ooit?

 sorry, lieve collega's
 de frustratie was me even de baas
 nu ik zo even uitblaas
 voelt mijn hoofd weer helder

 nu ben ik het kwijt
 en weet je, ik heb geen spijt
 zoals ik het nu zie
 heb ik weer energie
 positief blijven
 dit opschrijven
 en morgen
 zorgen
 dat mijn collega's dit lezen.