De treurende wilg...

Henk P.Post

 Treuren…treuren…treuren…
 is het enige dat ik hier kan doen
 ik wil dood…treurt de wilg
 aan de grote sloot

 Ach …wat een verdriet…
 roept een stem vanuit het riet
 wat maakt het leven voor jou zo zwaar
 kleppert vanuit z'n nest een ooievaar

 Laat de boer maar komen met zijn zaag
 luister eens wat ik hem vraag
 boer…je mag in mij hakken
 maak van mijn lijf maar mooie plakken

 Als staptegel in de prut
 is mijn leven toch nog van nut
 kom…kom.. roept 'n stengel vanuit het riet
 droog je tranen …weg met jouw verdriet

 Ik laat de rietfee komen
 daarna ga je dromen
 dat je voortaan liedjes kunt zingen
 over leuke en mooie dingen

 Oh..stengel..oh stengel in het riet..
 zoiets kan ik toch niet…

 Treuren…treuren…treuren..
 dat is het enige dat ik kan
 ik wil dood.. schreeuwt
 de treurwilg van de sloot!