Hete thee

Vincent Oostrijck

HETE THEE

Mijn vrouw
Mijn echtgenote
Keek me aan
En gooide de volledige inhoud
Van haar glas thee
Recht in mijn gezicht

We hadden een grote hoekbank
Bekleed met rode stof
Waarvan ze de plooien van de stof
Dagelijks op manische wijze
Vele malen gladstreek

Ik zat graag in het hoekje
Mijn favoriete plekje van de bank
Maar toen werd mij dat verboden
Het hoekje bleek te lastig voor haar
Om steeds te fatsoeneren

Op een dag had ik de brutaliteit
Om als een daad van stil verzet
In dat hoekje te gaan zitten
Zoals gezegd mijn favoriete plek

Direct daarop
Smeet ze de thee
Vol in mijn gezicht

Ik werd niet eens boos
Er werd ook nauwelijks iets gezegd
Ik was alleen verbijsterd

Ik voelde me verdrietig
En verschrikkelijk alleen

Dit huwelijk was voorbij
Zoveel was duidelijk