Aan het witten
Dan pas sliep ik per saldo als een Roos, als
ik kort daarvoor voor een rustgevend groen
nachtlampje koos.
Wakker werd ik echter door een opstijgende
aromatische koffiegeur.....
Bezoek kondigde zich aan, nam later de trap
naar boven en stelde toen bepaald niet teleur
Gewit werden er het aangrenzende plafond en
de wanden van de gang
Voor mijn gevoel duurde dat meer dan urenlang
Stiekem keek ik door een smalle kier van het
warme beddengoed heen: op en neer, heen en
weer Menige lange streek en de slanke man
vergat er niet een!
Natuurlijk sliep ik ongemerkt veel en veel te laat,
maar ja, zoveel spannends dat er gebeurde...
Niemand die op mij lette, zoals dat dan gaat.
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-07-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Aan het witten’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.