Hoop op het oneven
Ik kus de zijkanten van mijn handen met het evengetal van hoop op geluk.
Is de hoop oneindig of zal het geluk mij eindelijk bevrijden van mijn eindeloze hoop. Hoop is het enige dat mijn pijn verzacht. Hopend op een einde, hopend op meer even getallen maar minder getallen van de dagen.
Hopend op het geluk van de laatste dag.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-03-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
NanaLook (Actief sinds: 12-09-2021)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hoop op het oneven ’ van NanaLook zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.