Soldaat met hoop

Frank

Ijzig en koud was zijn bloed wat stroomde door zijn aderen, koud en rood stampend onder zijn huid marcherend op het geklop van zijn hart.

Zijn hart bulderend tekeergaand en bevelend als een generaal onbuigzaam als ijzer en hard als staal.

Maanden lang was de soldaat gedrild  getraind en zijn hart versteend, om te strijden in een oorlog of was het nu voor de vrede.

Vrede betekende hoop dit zette de soldaat aan het denken, zijn tranen deden zijn wapen roesten en maakten zijn hart warm .

En werd hij niet uitgezonden maar weggestuurd zonder ooit een keer een kogel te hebben afgevuurd.

De soldaat deze titel paste hem niet meer, vrede zit niet in een oorlog kogel of geweer, of hoe je de vijand besloop.

Maar  in gelijkheid respect en  volhardendheid, en voor wie het nog niet snapt dit noemen ze nu hoop.