Dansen in het Donker

...

Soms als het leven mij verdrinkt
In haar zee vol boze stormen
Denk ik terug aan ’t dansend kind
Die het donker had verloren

Die de zon weer had gevonden
Na een veel te lange winter
En in de lente in het donker
Stond te dansen zonder splinters

En in mijn tijd van stille somber
Zie ik haar dansen in de nacht
Gevoed door hoop, en in haar ogen
Zie ik iets dat naar mij lacht

En dan weet ik dat ook ik
Weer zal zingen, zacht nu zonder
De pijn die mij gevangen hield
Al dansend in het donker