INLOGGEN
«»

gevangen

Gevangen

Gevangen tussen het kader van mijn leven.
Verstrengeld in het verleden.
Het heden heeft geen waarde meer,
op de toekomst heb ik geen verweer.

Mijn ogen zijn blind geworden
overschaduwd door verdriet.
Mijn lach is in mist opgegaan
door diegenen die mij niet verstaan.

Mijn gelaat is bedekt met schaduwen
Ik kan alleen nog vertwijfeld kijken.
Vragen stellen doe ik niet
er is niemand die het nut ervan ziet.

Mijn lichaam zit gesnoerd
met een koord van ongenoegen,
waarvan het einde geen einde meer is,
maar weer het begin van niets.

Vroeger leefde ik in het nu
en lachte naar de toekomst.
Ik beloofde mij een aangenaam leven.
Het leven heeft mijn geloof gedoofd.

Claire Vanfleteren ©

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 07-09-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Claire Vanfleteren
Actief sinds: 11-01-2014Informatie bij het gedicht:

Er werd een schilderij gemaakt aangaande dat gedicht, omdat niemand nog weet wat de toekomst nog kan brengen. Vroeger wisten we het heden te appreciëren nu begint het echt moeilijk te worden, je zit gevangen in je gedachten. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘gevangen’ van Claire Vanfleteren zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.