INLOGGEN
«»

Een vogel

Een vogel zweeft over de aarde,
naar een nog onbekende plek,
hij heeft zijn thuis moeten verlaten,
voor een angstvallige winter.

Een vogel zweeft over de aarde,
naar een nog onbekende toekomst,
hij heeft zijn dromen achtergelaten,
de angst neemt van hem bezit.

Een vogel zweeft over de aarde,
met alleen nog herinneringen
van een eens zo mooie tijd,
waar alles anders was.

Een vogel zweeft over de aarde,
heeft zichzelf verloren,
weet niet wat er komen gaat,
tot hij zichzelf weer vindt.

Een vogel zweeft over de aarde,
die in duisternis ligt,
al zijn dromen,
al zijn hoop,
zijn allemaal vervlogen.

Een vogel zweeft over de aarde,
ik kijk ernaar
denk; was ik maar zo,
zo kalm en zo rustig.

ik weet niet wie ik ben,
wie ik was en wie ik zal zijn,
want al mijn dromen
en al mijn hoop
zijn samen met de vogel gevlucht.

Of hij ooit terug zal komen?
Ik weet het niet.
Ik kan alleen maar hopen
dat er eens een dag zal zijn
dat de vogels weer terugkeren.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 27-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Anoniem
Actief sinds: 26-01-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een vogel’ van Anoniem zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.