INLOGGEN
«»

Visstekjes zomaar verdwenen

In de begintijd van mijn nieuwe woonplaats
veelal in een Vinexwijk gesitueerd:
visstekjes met houten vlonder, ook de
gehandicapte medemens heeft niets
ontbeerd

Huizenrijen met daartussen wat slootjes
Groen toonde het met eendenkuikens in het
voorjaar...
Geleidelijk aan weg, zijn deze plaatsjes
Digitaal gebeuren binnen heeft voorkeur maar

Er is een overmaat aan bezigheden, wie
bekommert zich nog om een onnozele visplek?
Rust en beschouwelijk kunnen zijn, ontnomen
Van tevreden vissen vangen alleen nog dromen.

Dakoyria, 2020.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 28-11-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Visstekjes zomaar verdwenen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.