Visstekjes zomaar verdwenen
In de begintijd van mijn nieuwe woonplaats
veelal in een Vinexwijk gesitueerd:
visstekjes met houten vlonder, ook de
gehandicapte medemens heeft niets
ontbeerd
Huizenrijen met daartussen wat slootjes
Groen toonde het met eendenkuikens in het
voorjaar...
Geleidelijk aan weg, zijn deze plaatsjes
Digitaal gebeuren binnen heeft voorkeur maar
Er is een overmaat aan bezigheden, wie
bekommert zich nog om een onnozele visplek?
Rust en beschouwelijk kunnen zijn, ontnomen
Van tevreden vissen vangen alleen nog dromen.
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 28-11-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Visstekjes zomaar verdwenen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.