Nostalgia

Joris Olivier



De zwaluw doorklieft
Een zwerm dansende muggen,
’n Leeuwerik zingt ’t hoogste lied,
Op ’t land rijen gebogen ruggen

Van koeien die loeien luid,
Om te melden hun melk er uit
Moet, wijl ’t is de hoogste tijd,
Hoort, weet de melkmeid.

Zij loopt met gezwinde pas
Naar de uiervolle gehoornde koeien,
Die nog steeds luidkeels loeien,
Wijl d’boerin legt op de bleek de was.

Deze beelden van weleer
Zijn voorgoed verleden tijd,
Komt nooit weer, zijn we kwijt,
Alles is gemechaniseerd.


Over dit gedicht 

Geplaatst op: 09-06-2025

Gedicht beoordelen

Gemiddelde cijfer: 0
Aantal beoordelingen: 0

Over deze dichter

Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)


© Op dit gedicht 'Nostalgia' van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.