Gemis van innerlijke kind
Mijn lach,
dat je op me zag.
Mijn vreugde,
waarop iedereen zich verheugde.
Het vrolijke kind,
dat voorbij reist als de wind.
Dat verdwijnt en me rondleid,
op een vast eind.
Zoekend naar dat ene gevoel,
want het is nu alleen maar koel.
Myrthe Dokens, 17/12/2019
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-05-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Myrthe Dokens (Actief sinds: 08-05-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gemis van innerlijke kind’ van Myrthe Dokens zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.