Ik weet niet hoe

Zywa

Ik heb geen toespraak, ook niet deze
en geen vaarwels die jou omarmen
je nog een laatste keer verwarmen

ik ken de boeken die je hebt gelezen
en weet wel wat je zoal dwars zat
naar welke films je keek en wat je at

toch heb ik jou niet goed genoeg gekend
om echt te kunnen zeggen wie jij bent
mijn toespraak over jou is daarom deze:
jouw eigen dagboek om uit voor te lezen

.."We zochten en we vonden daar
...al gauw een schaduwplekje waar
...we min of meer hartstochtelijk
...genoten hebben van elkaar

...beschut maar in het openbaar
...wat zeker niet valt goed te praten
...dus voelde ik me opgelaten
...terwijl ik huilde van geluk

...het was te heerlijk om te zeggen
...ik vond het moeilijk uit te leggen
...en wist niet hoe er over te beginnen
...kon niet mijn schaamte overwinnen

...maar morgen als ik 's avonds rust
...genoeg heb wil ik voor zijn mond mij kust
...mijn tranen toch eens serieus bespreken

...want die zijn volgens mij vooral een teken
...dat wij het fijne niet meer moeten doen
...en beter ons genot beperken tot een zoen"