INLOGGEN
«»

Zilvermeeuwen

ZILVERMEEUWEN

De weekmarkt op vrijdag
Hier in de wijk
Van deze grote stad

Op de galerij van de flat
Hoor ik meeuwen schreeuwen
Een magnifiek geluid

Als je je ogen sluit
Ben je weer een kind
Op het strand van Renesse

Het is augustus
En zomervakantie
In de jaren zeventig en tachtig

Garnalen vangen met mijn netje
Dat ik over de zeebodem schuif
In de branding van de Noordzee

Met mijn blote handen
Krabben vangen onder de stenen
In de plasjes op het strand
Die de zee fijn achterliet voor mij

Mijn moeder smeert me in
Met plakkerige zonnebrandcrème
Wat ik niet zo fijn vind

Ze is bang
Dat mijn bleke schoudertjes
Pijnlijk zullen verbranden
Door de stralen van de zomerzon

Onze ouders liggen op badlakens
Achter hun zonneschermen
Te ontspannen op het zand

Er zijn koelboxen met limonade
Er zijn schepjes en zandvormpjes
We bouwen zandkastelen

Aan het einde van de middag
Worden alle zeediertjes
Die zich in mijn emmertje bevinden
Netjes weer vrijgelaten in de golven
En teruggeven aan de zee

En altijd zijn er zilvermeeuwen
Die schreeuwen in de lucht
Want zo hoort dat nu eenmaal

Toen is nu
En nu is soms
Heel even toen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-06-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zilvermeeuwen’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.