VOORTGANG

Han Messie

Ach
die foto...
vijftien jaar geleden

een lange beukentwijg
boven hoog golvend gras
waar
kinderruggen in bollen
als jonge paddenstoelen
geitenkopjes uit opduiken
een verre bosrand bij verzinkt

was dat uur steeds gebleven
of
mocht het slapend meegaan
en vaak vluchtig ontwaken

toen klonk een KLIK
is nog
doolt door heel de wereld
met een zeilend luchtlichaam
op tastende balletschoenen
bezoekt soms zijn geboorteveld
strijkt langs het geliefde plaatje
zwijgt zucht ritselt davert
vijlt nuchter onze zenuwen
beitelt deze reis
in de rots van 't oneindige.