INLOGGEN
«»

MASTBOS

De wind van het jaar tweeduizendvijftien
zwerft door het grote bos, bij Breda 's Zuidkant,
fluistert in hoog lover, op begroeid zand
geschiedenis, lang vergeten misschien...

Vijf eeuwen her zou het begin zien:
ruig heideveld werd door menselijke hand
herschapen tot jachtwoud voor de adelstand:
bomen mochten schepen van masten voorzien.

Tijdloze geest zweeft over moerassen,
wekt meerstemmig vogel- en kikkerkoor,
wil wandelaars met blije klank verrassen.

Vrijuit treft het boslied dankbaar gehoor:
voor de verstaander, pril of volwassen,
speelt Dagenraad der toonkunst eeuwig door.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 01-06-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018Informatie bij het gedicht:

In het jaar 1515 ontstond het Mastbos bij Breda. Mast is een oud woord voor pijnboom of den en heel wat bomen van dit bos zijn gebruikt voor de masten van oude zeilschepen der koopvaardij. In 2015 heeft Staatsbosbeheer het 500- jarig bestaan van dit bos gevierd en werd ook dit gedicht geschreven. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘MASTBOS’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.