EEN EEUW LANG

Han Messie

Op de strenge diepzeebodem
door beschermend duister omgeven
ligt al honderd jaren
het wrak van de Titanic
zijn boeg en wanden
slapen dof _ bruingekleurd
grillig en verweerd
door onoverwinnelijke vraatzucht
van ontelbare dwergplantjes

daarbinnen verblijft het gebeente
van zeelui en reizigers
die een verborgen graf kregen
dat sterke herinnering schenkt
een blijvend gedenkteken
eervol _ met uitdagende vragen
afschrikwekkend én aantrekkelijk

dit sterke rijk van vergaan leven
herbergt allerlei broednesten
waar geheime vissen der diepte
hun komend bestaan verwachten

het reeds lang rustende schip
bewaart goud en juwelen
wellicht kunstwerken
ontsproten uit meesterlijk brein
en ambachtelijke handen
daar wil men graag naar speuren
het opnieuw aan de wereld tonen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 25-05-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)

Informatie bij het gedicht

De Titanic verging in de nacht van 14/15 April 1912. Bovenstaande tekst is van Maart/April 2012.

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘EEN EEUW LANG’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.