Vroeger buiten spelen

Dakoyria

Die zo grijzige atmosfeer; ingegeven door het heden
Iedere straat vroeger kende je, ieder plein, elke
steen waarom moe vaak wel werd gestreden.

Je speelde verstoppertje of spoorzoekertje totdat het
geleidelijk donker werd
Je wist van elke voeg en richel die vrijwel geheel
jouw onbezorgde jeugd besloeg.

De vertrouwde gaslantaarns nog door speciale
mannen mét ladder aangestoken
Het nog nauwelijks nog een woord willen wisselen
Het had al zo heerlijk geroken!

Bínnen wachtte een hete stamppot met geurige
worst Veel later leste jij jouw dorst met enige koppen
thee
Op tijd moest je naar bed, mórgen weer school
Je luisterde maar, heel erg gedwee.

Dakoyria, 2017.