Nooit verwerkt...
Zeventien was zij pas toen de oorlog uitbrak,
zij vertelde het keer op keer
Verbítterd geraakt was zij wel wat; haar jeugd
haar ontnomen vermeldde zij wéér.
Láter hoorde ik haar stilletjes aan, wou zélf
uit dan gaan Met lede ogen zag zij dit aan
Gaan deed ik uiteindelijk wél maar voelde me
vreselijk bezwaard Tóch, ondanks dit nare
beleven háár daarin nooit gespaard.
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-05-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nooit verwerkt...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.